Recensie: 17 filles

In een door de crisis getroffen stadje aan zee besluiten zeventien studentes een zeer drastische beslissing te nemen. Helemaal onverwacht en onbegrepen beslissen de meisjes om samen zwanger te worden. Het debuut van de zussen Delphine en Muriel Coulin werd gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Camille heeft het gevoel dat niemand van haar houdt. Als ze erachter komt dat ze zwanger is, besluit ze om het kindje te houden. Nadat ze het aan haar vriendinnen heeft verteld, raken zij één voor één ook in verwachting. Het is alleen niet duidelijk waarom deze 17 meiden dit doen: voor een betere toekomst?

De film 17 filles is erg oppervlakkig gefilmd. Naast dat het niet duidelijk is waarom iedereen opeens zwanger wil worden, maken de meiden ook geen karakterontwikkeling mee. Af en toe krijgen we een beeld van het zoveelste zwangere meisje te zien dat twijfelt, maar alleen de thuissituaties van Camille en Clementine worden gefilmd. De rest doet zich voor als roekeloze pubers die er maar een beetje op los dromen.
De manier waarop de meisjes de jongens versieren is ook erg onrealistisch. Ze versieren iemand op een feestje en meteen is het raak. Er is zelfs iemand die een jongen omkoopt, terwijl hij weet waar deze meiden mee bezig zijn.

En dan de ouders. Die zijn natuurlijk woedend dat de schooldirecteur dit laat gebeuren. Want wat moeten de meisjes doen als ze straks een baby hebben? Ze moeten wel hun diploma halen. Ze laten duidelijk de problemen zien waarmee de ouders zitten, maar oplossingen worden niet gegeven. Als de meisjes eenmaal bevallen zijn, is de film afgelopen. Jammer, want ik had graag willen zien hoe het daarna zou zijn.

Toch zat er iets in de film waardoor ik bleef kijken. Waarschijnlijk omdat de hoofdpersoon het heel goed speelde. Maar toch, deze film zal geen maanden in mijn hoofd blijven hangen.