Jasmine is half Nederlands en half Iraans, maar ze heeft er nog nooit zoveel aandacht aan besteed. Dat verandert op slag als haar oudere broer Hamid betrokken raakt bij een jeugdbende en gearresteerd wordt. Hij wordt uiteindelijk weer vrijgelaten, maar de schade is al aangericht: de vreemdelingenhaat in de buurt is aangewakkerd.
Het huis van Jasmine en haar familie wordt beklad, ze worden op straat uitgescholden en zelfs haar vriendinnen en vriendje lijken zich van Jasmine af te keren…
Wil ze nog wel Nederlandse zijn, of is ze liever Iraanse?
Het is geen hartverscheurende drama waar je geregeld een traantje bij wegpinkt, het is geen zoete romantiek waar je lekker bij wegdroomt, geen spannend avonturenboek en zeker geen angstaanjagende thriller: en toch is dit een heel mooi boek.
Het is zo realistisch geschreven dat je echt gelooft dat dit kan gebeuren, in je land, stad of misschien zelfs in je straat. Ik houd niet van cliché zinnen, maar deze zin is toch echt op zijn plaats hier: ik denk dat dit boek toch in sommige gevallen ogen opent.
Jasmine is gewoon een typische tiener: ze plant samen met haar vriendinnen een reisje, gaat naar school en is heimelijk verliefd op een jongen. Ik kon nadat ik het boek had uitgelezen eigenlijk nog steeds niet geloven dat een paar racistische opmerkingen van Jasmine’s beste vriendin dit allemaal als gevolg had.
Ik ga het einde niet verklappen, maar ik raad dit boek iedereen aan, van welke leeftijd dan ook.
Mijn beoordeling: 3/5
De Lady Library 